โรคที่รักษาไม่หาย

โรค…ที่รักษาไม่หาย... ช่วงนี้…บริษัทต่างๆ…เชิญผมไปพูดปลุกพลังให้ทีมงาน…อาทิตละหลายวัน…ปัญหาหลักของผมคือ…เสียงแห้ง…และคออักเสบตลอดปี…ตลอดชาติ…ไปหาหมอ…หมอก็ให้ยาแก้อักเสบมากิน…กินเสร็จ…หาย…ยาหมด…เป็นอีก…กินอีก… หาย…เลิกกินยาเป็นอีก…พอกินยานานๆ…ยาตัวเดิมเอาไม่อยู่…ต้องกินยาที่แรงขึ้นเรื่อยๆ…จนถึงแผงละ 950 บาท…ผมหมดค่ายาไปหลายหมื่น…อาการก็เป็นๆหายๆ…ชีวิตทุกข์ทรมานมาก…และเป็นปัญหามาก…กับการทำมาหากิน…วันหนึ่งอ่านโบว์ชัวโฆษณา…ของโรงพยาบาล…เรื่อง…โรคกลดไหลย้อน…เขาบอกว่า…ถ้ามีอาการอย่างนี้…คุณเป็นโรคกรดไหลย้อน…ต้องรีบรักษา…อาการคือ…จุก…แน่น…แสบร้อน…ที่หน้าอกและคอ…เหมือนมีอะไรมาติดที่หน้าอกและคอ…เรอเปรี้ยว…มีรสขม…& amp; lt; BR>เวลานอน…มีกรดไหลมาที่ลำคอ…เข้าปาก…เข้าหลอดลม…เต็มจมูก…เจ็บมาก…แสบคอและจมูกแสนสาหัส…กรดมันจุกคอจนหายใจไม่ออก..เจ็บคออย่างแสนสาหัส…กลืนอาหารไม่ได้…เสียงแหบ …พูดไม่ได้…ปวดแสบปวดร้อนที่หน้าอกอย่างรุนแรง…เหมือนอกจะไหม้…ไอเรื้อรัง…เจ็บคอเรื้อรัง…เสียงแหบเรื้อรัง…ปอดอักเสบ…ปวดเจ็บจี๊ดๆที่หน้าอกบ่อยๆ…สาเหตุเป็นเพราะ…กรดในกระเพราะอาหาร…มันไหลย้อนเข้ามากัด…หลอดอาหาร…คอ…และหลอดลม วิธีรักษา… ต้องไปหาหมอผู้เชี่ยวชาญ…โดยด่วน…ถ้าทิ้งไว้นาน…มีความเสี่ยงที่จะเป็นมะเร็ง…หลอดอาหาร…คอ…กล่องเสียง…อ่านเสร็จ…อุทานว่า…เวรแล้วกู…ที่มึงพูดมาทั้งหมดนี่…อาการของกูล้วนๆเลยหละ…นี่กูเป็นโรคกรดไหลย้อนหรือนี่. ? แล้วถ้าไม่รีบรักษา…มะเร็ง…!!!!!ผมทำตามคำแนะนำทันที…เดี๋ยวนั้น… ไปหาหมอที่โรงพย าบาลตามที่โฆษณา…หมอบอกว่า…อาการผมหนักมาก…ต้องกินยา…และรักษาต่อเนื่อง…อย่างน้อย 6 เดือน…ถ้ายังไม่ดีขึ้น…ต้องรักษาด้วยวิธีอื่น…หลังจากนั้น…ผมก็เข้าออกโรงพยาบาล…เหมือนเป็นบ้านหลังที่ 2… วิธีรักษา…โรคกรดไหลย้อนที่ได้ผลยอดเยี่ยม… วันหนึ่ง…ยาหมด…แล้วผมต้องไปพูดปลุกพลังที่ขอนแก่น…กลัวมาก…กลัวเจ็บคอ…กลัวเสียงแหบ…กลัวพูดไม่ได้…ไม่มีเวลาไปโรงพยาบาล…เอาไงดี…?ตัดสินใจ…พึ่งหมอตี๋…เข้าร้านขายยาปากซอยหน้าหมู่บ้าน… เจอเภสัชกรคนหนึ่ง…หน้าตากวนตีนมาก…อายุน้อยกว่าผม…แต่กวนตีนมากกว่าผมซื้อยาแก้กรดไหลย้อนครับ…เอาเกรดไหน…มี 3 เกรด…ถูก…กลาง…แพง…คุณภาพยา…ขึ้นกับราคา…ว่าไง…?มันถามแล้วมองหน้าผมแบบกวนตีน…ผมกวนตีนกลับ…เอาเกรดไหนก็ได้…ที่กินแล้วหายน่ะ…ไม่มี…โรคนี้….ยาไม่สามารถรักษาให้หายขาดได้…ถ้าคุณรักษาด้วยยา…คุณจะต้องกินยาไปตลอดชีวิต… ผมหันไปจ้องหน้ามัน…เพราะสะดุดคำว่า…ถ้าคุณรักษาด้วยยา…คุณจะต้องกินยาไปตลอดชีวิต…ผมถามว่า…มันมีวิธีรักษาด้วยวิธีอื่นหรือ…?มันค่อยๆชายตามามองผมด้วยสายตาดูถูก…อย่างรุนแรง…แล้วพูดโดยไม่มองหน้าคนฟังว่า… คนที่เป็นโรคกรดไหลย้อน…เกิดจากนิสัยชั่ว 5 อย่าง… 1. กินข้าวไม่ตรงเวลา… 2. กินอาหารรสจัดมาก…โดยเฉพาะเผ็ดจัด… 3. กินมากเกินไป… 4. กินแล้ว…เข้านอนทันที. .. 5. เครียดตลอดเวลา… ถ้าอยากหาย…ไปเปลี่ยนนิสัย…ไม่ต้องกินยา… ผมกัดฟันแน่น…จ้องหน้ามัน…ทำไมมึงถึงกวนตีนยังงี้วะ…?ผมคิดในใจ… แล้วค่อยๆเปิดประตู…เดินออกจากร้านไป 10 วัน…ผ่านไป…ผมไปบรรยายหลายงาน…หลายจังหวัด…คืนหนึ่งกลับเข้าบ้าน…ดึกแล้ว…ผ่านร้านขายยา…ไฟยังไม่ปิด…ผมรีบจอดรถ…เดินเข้าไปในร้าน…เจอไอ้เภสัชกวนตีน…คนเดิมเต็มๆ…มันหันมาเห็นผม…อ้าว…เป็นไง…โรคกรดไหลย้อน…? ผมปรี่เข้าประชิดตัว…แล้วยกมือ…พนม…พร้อมก้มหัว…ขอบพระคุณมากครับ…หายแล้วครับ…พูดได้แค่นั้น…แล้วก็จุกที่คอ…พูดอะไรต่อไม่ได้อีก… แล้วรีบเดินออกจากร้าน…เป็นครั้งแรกในชีวิต…ที่ผมยกมือไหว้คนขายยา…ที่อายุ น้อยกว่าผมมาก… ผมพูดอะไรไม่ออก…แต่ผมเชื่อว่า…ไอ้เภสัชหนุ่มนี่มันรู้…ว่าผมจะพูดอะไร…?มันสามารถสูบเงินจากผมได้เป็นหมื่น…และทำกำไรมหาศาล…แต่มันไม่ทำ…มันเลือกที่จะช่วยผม…ให้หายป่วย…โดยไม่ได้เงินสักบาท… การดำเนินชีวิตของผมตอนนี้… – กินข้าวตรงเวลา…ทุกมื้อ… – กินอาหารจืด…ไม่กินรสจัด…เผ็ดจัด… – กินแค่จานเดียว…เลิก…ไม่ว่าจะอร่อยแค่ไหนก็ตาม… – มื้อสุดท้าย…กินก่อน 6 โมงเย็น…แล้วไม่กินอะไรอีกเลย…  ไม่ว่าจะนอนดึกแค่ไหน  ก็ตาม… – อารมณ์ดีตลอด…ยิ้ม…หัวเราะ…ทำตัวให้มีความสุขทั้งวัน… ผลที่เกิดตามมาคือ… – พุงผมหายไป…ไม่มีหน้าท้อง…ไม่อึดอัด… – สุขภาพดีขึ้น…ไม่เป็นโรคอ้วน… – บุคลิกภาพดีขึ้น…ความมั่นใจเพิ่มขึ้น…เวลาเข้าสังคม… – หายใจสะดวก…ไม่แน่นท้องเหมือนก่อน… – ไม่ง่วงนอน…ไม่อ่อนเพลียเวลาทำงาน…เหมือนก่อน… – การทำงานและการเคลื่อนไหวร่างกาย…คล่องตัวขึ้น… ที่สำคัญคือ…  ชีวิตผม…มีความสุขขึ้น…เยอะเลย… นี่แหละคือเหตุผลที่ผมต้องไหว้…และผมจะไหว้ไอ้เวรนี่ตลอดชีวิต…ไม่ว่ากูจะเจอมึงที่ไหน…สิ่งมีค่าที่สุดที่มันมอบให้ผมก็คือ…โรคภัยไข้เจ็บ…90 %…ของมึงเนี่ย…ไม่ได้เกิดจากเชื้อโรค…แต่เกิดจากเชื้อเลว…ในการดำเนินชีวิตของมึงทั้งนั้น…ดำเนินชีวิตให้ถูกต้อง…ตามธรรมชาติ…มีสุขนิสัยที่ดีคุณจะไม่ป่วย…ไม่เป็นโรค…ไม่ต้องไปหาหมอ… หมอและยา…เขามีไว้รักษาและขาย…ให้ คนที่โง่…เท่านั้น…เลิกโง่กันเถอะเพื่อน…เพื่อนรุ่นน้องของผมหายไปนานมาก…เกือบปี…ผมคิดถึง…อยากรู้ข่าวคราว…จึงโทรไปหา…นัดกินข้าว…เพื่อนเล่าให้ฟังว่า…หลังจากรักษาจนหายแล้ว…เจ้านายเก่ารู้ว่า…กลับมาจากต่างประเทศแล้ว…หายแล้ว…ก็ชวนกลับไปทำงานที่เดิม…เงินเดือน 6 หลัก…มันยากที่จะปฏิเสธ…ทำอยู่ได้ 6-7 เดือน…อาการกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีก…และเที่ยวนี้..ดูว่ามันรุนแรงกว่าเดิมมาก.หลังจากวันนั้น…ผมก็ไม่ได้ข่าวคราวจากเพื่อนคนนี้อีกเลย…ส่วนผม…ทำตัวตามที่ไอ้หมอตี๋กวนตีนนั่นบอก…เปลี่ยนเอานิสัยเลวๆในการดำเนินชีวิตออก…โรคกรดไหลย้อน…ไม่มีอาการ…โรคซึมเศร้าดีขึ้น…จนเริ่มเขียนหนังสือได้…โรคเครียดเบาบางลงมาก…ยิ้ม…หัวเราะ…มีค วามสุขกับการทำงานเกือบทั้งวัน..คุณภาพชีวิตที่ดีๆของผม…กลับคืนมาแล้ว…เยอะมากด้วย…จึงอยากจะถือโอกาสนี้…บอกกับเพื่อนๆทุกคนว่า…เลิกโง่กันเถอะเพื่อน… สมคิด ลวางกูร…